Geen categorie

(bestaat op dit moment uit eigen werk van Vlaamse auteurs, vertalingen door Vlamingen en Gendlin vertaald in het Nederlands)

(Met * bij de belangrijkste werken van een bepaalde auteur – 06/12/2013)

Afschrift, M.(2018) Wat ik beteken voor de ander ontstaat uit de verbinding met mezelf, Tijdschrift Persoonsgerichte Experiëntiële Psychotherapie, 56 – 1

Afschrift, M. (2017) Stoppen met helpen en voluit voor de ontmoeting gaan. Tijdschrift Persoonsgerichte Experiëntiële Psychotherapie, 55 – 3

Bowers, L. (2001). Tochtjes met de lift helpen kinderen om te leren focussen, deel 1. (Swyngedouw, T., 2010, Vert.).

Bowers, L. (2002). Tochtjes met de lift helpen kinderen om te leren focussen, deel 2. (Swyngedouw, T., 2010, Vert.).

Coffeng, T. en Vlerick, E. (2008). Focusing en de experiëntiële aspecten van psychotherapie. Handboek Gesprekstherapie. De persoonsgerichte experiëntiële benadering, 181-203.

Depestele, F. (2013). Inleiding tot TAE (70 pp.). Verkrijgbaar bij auteur.

*Depestele, F. (2011). Gendlins theorie van het ervaringsproces.

Depestele, F. (2011). Enkele notities bij de eerste beweging van focussen.

Depestele, F. (2011). Het boek en het congres: brief aan een redactielid. Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 49 (3), 238-242.

Depestele, F. (2009). Verslag van de 21th International Focusing Conference op 12-16 mei 2009 te Awaji, Japan. Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 47 (4), 333-339.

Depestele, F. (2008). Grenzen in psychotherapie: hoe vormt het therapieproces zijn bedding? (Deel I). Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 46 (3), 193-210.

Depestele, F. (2008). Grenzen in psychotherapie: hoe vormt het therapieproces zijn bedding? (Deel II). Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 46 (4), 287-295.

Depestele, F. (2007). Primary bibliography of Eugene T. Gendlin (2007 revision).

*Depestele, F. (2005). Integratie in de beleving. Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 43 (4), 245-270.

*Depestele, F. (2003). Taal in de praktijk van experiëntiële psychotherapie. Tijdschrift voor Psychotherapie, 29 (5), 385-409.

Depestele, F., K. Korrelboom, T. de Wolf & H. Snijders (2003). Fasering en proces. Een experiëntieel, gedragstherapeutisch en psychoanalytisch perspectief. In S. Colijn, H. Snijders & W. Trijsburg (red.), Leerboek integratieve psychotherapie, pp. 179-210. Utrecht: De Tijdstroom.

Depestele, F. (2002). Experiëntiële aspecten van psychotherapie. PsychoPraxis, 4 (5), 200-204.

*Depestele, F. (2000). De therapeutische ruimte(n) vanuit experiëntieel perspectief. Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 38(4), 237-262 & 321.

Depestele, F. (2000). Tekst en beleving. Tijdschrift voor Psychotherapie, 26 (4), 213-232.

Depestele, F. & D. Hermans (1999). Blootstelling in psychotherapie. Bekeken vanuit de gedragstherapeutische en de experiëntiële (en de psychoanalytische) benadering. In R.W. Trijsburg, S. Colijn, E.C.A. Collumbien & G. Lietaer (red.), Handboek integratieve psychotherapie, pp. I/3/1-45. Den Haag: Elsevier/De Tijdstroom.

*Depestele, F. (1995). Een inleiding in het werk van Gendlin. Het experiëntiële karakter van psychotherapie. Tijdschrift voor Psychotherapie, 21(5), 349-370 (Errata: 1996, 22 (1), 63).

Depestele, F. (1995). Gevoelde zin: een Nederlandse vertaling voor ‘felt sense’. Tijdschrift voor Cliëntgerichte Psychotherapie, 33(1), 3-16. (Erratum: 1995, 33 (2), p. 2).

Depestele, F. (1995). Het lichaam vóór de ‘gevoelde zin’. Praktijkboek gesprekstherapie. Psychopathologie en experiëntiële procesbevordering, 109-129.

Depestele, F. (1989). Experiëntiële psychotherapie: een stap in de praktijk. Tijdschrift voor Klinische Psychologie, 19 (1), 1-15 (Deel I) & 19 (2), 60-81 (Deel II). Herdrukt in VRT-Periodiek, 1989, 27 (4), 22-33 & 1990, 28 (1), 15-32.

Depestele, F. (1986). Het lichaam in psychotherapie. Droom en werkelijkheid in client-centered psychotherapie, 87-123.

*Depestele, F. (1984). Ervaringsgerichtheid en Gendlins begrip ‘felt sense’. Client-centered psychotherapie in beweging. Naar een procesgerichte benadering, 87-110.

Feuerstein, H. – J., & Müller, D. (1984). Interview met Eugene Gendlin: “Focusing is client-centered therapie die je op jezelf toepast”. Psychologie, 1985, 4, 33-35.

Gendlin, E. T. (2010). De stad en menselijke aandacht. (Peumans, L. & Depestele, F, Vert.).

Gendlin, E.T. (2000). Waar je het lichaam vanbinnenuit voelt, is er een doorgang. (de Bruijn, E. 2001, Vert.)

*Gendlin, E. T. (1997). Wat gebeurt er in de act van het focussen? (Deel I) A Process Model, VIII-A,a. (Strandstra, A., Depestele, F., 2010, vert.).

*Gendlin, E. T. (1997). Een aantal vereisten voor onze verdere begripsvorming (hoofdstuk IV-A, d-2 van ‘A Process Model’, 1997). Het nieuw soort begrippen in Gendlin’s ‘A Process Model’. (Strandstra, A. & Depestele, F., 2010, Vert.). A Process Model, 28-38.

Gendlin, E. T. (1997). Lichaam-omgeving. A Process Model, 1-6. (Strandstra, A., Depestele, F., 2009, Vert.).

Gendlin, E.T. (1996). Het focusproces in 6 stappen. (de Bruijn, E. & Langeveld, C., 1997, Vert.)

Gendlin, E. T. (1996). Wat is een focuspartnerschap?. (Tejpar, F., 2009, Vert.).

Gendlin, E.T. (1993). Gene Gendlin aan het woord en aan het werk. Gesprekken over focussen, dromen en psychotherapie. (de Bruijn, E. 20033; 19981, Vert.) Den Haag: Focuscentrum.

*Gendlin, E. T. (1986). Focussen en je dromen. Laat je lichaam je dromen interpreteren. (Duyster, D., 1991, Vert.) Haarlem: De Toorts.

Gendlin, E. T. (1985). Enige opmerkingen over het “zelf”. (Post, A., Vert.). Psychotherapeutisch Paspoort, 1986, 4, 5.87-5.105.

*Gendlin, E.T. (1984): De cliënt van de cliënt: randgebieden van het bewustzijn. (A. Strandstra, E. de Bruijn & C. Langeveld, 2001, Vert.)

Gendlin, E. T. (1982). Introductie tot de nieuwe ontwikkelingen in het focussen. (N. van Lookeren Campagne-Taverne, Vert.). Psychotherapeutisch Paspoort, 1984, 2, 5.25-5.33.

*Gendlin, E. T. (1981). Focussen. (Grasman, G., Vert.). Haarlem: De Toorts.

Gendlin, E.T. (1963). Subverbale communicatie en therapeutische expressiviteit: Trends in de client-centered therapie met schizofrenen. (Ferguson, M., Vert.). In C.R. Rogers & B. Stevens (red.) (1972), Intermenselijk, pp. 116-124. ‘s Gravenhage: NVSH.

Klein, M.H., P.L. Mathieu, E.T. Gendlin & D.J. Kiesler (1969). The experiencing scale. Pattyn, M.R. 1978, Vert.) In W. De Moor (1978), De psychotherapeutische interventie. II. De behandelingsstrategische fase, pp. 289-298. Deventer: Van Loghum Slaterus.

*Leijssen, M. (2013) Focussen als liefdevolle reisgids. Uit: Leven vanuit liefde. Een pad naar existentieel welzijn, pp. 26-46. Tielt: Lanoo.

Leijssen, M. (2013). Existentieel trauma. Tijdschrift Klinische Psychologie, 43(3), 169-175.

Leijssen, M. (2009). Focussen als zelfheling. Aandachtig leven. Verlangen naar harmonie en eenheid, 65(2), 77-86.

*Leijssen, M. (2007). Focussen als innerlijk luisteren. Uit: Tijd voor de ziel, pp. 99-142. Tielt: Lannoo.

Leijssen, M. (2006). Kortdurende cliëntgerichte psychotherapie. Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 44(1), 19-31.

Leijssen, M., & Nagels, A. (2004). De benadering van het lichaam in experiëntiële psychotherapie. In M. Leijssen & N. Stinckens, Wijsheid in gesprekstherapie (pp. 63-82). Leuven: Universitaire Pers Leuven.

Leijssen, M. (2003). Over oneindige angst en troost in kortdurende therapie. Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 41 (4), 311-313.

Leijssen, M. (2003). Focussen en psychotherapie. De Focuskrant, 7, 1-3.

Leijssen, M. (2001). De focus van Mia Leijssen. In A. Bergsma, Wat bezielt de psycholoog? Gesprekken met vooraanstaande psychologen (pp. 185-191). Amsterdam: Uitgeverij Nieuwezijds.

Leijssen, M. (2001). Lichaamsgerichte interventies in psychotherapeutische hulpverlening. Waardevol en ethisch verantwoord? Maandblad Geestelijke volksgezondheid, 56(3), 195-217.

*Leijssen, M. (2000). Focusing: een krachtige methode om jezelf te ontwikkelen en te helen. Psychologie Magazine, 19, 70-71.

Leijssen, M. (1996). Focusingprocessen in cliëntgericht-experiëntiële psychotherapie. Tijdschrift voor Cliëntgerichte Psychotherapie, 34(4), 43-49.

*Leijssen, M. (1995). Innerlijke relatie en Focusingproces. Uit: Gids voor gesprekstherapie, pp. 131-169. Utrecht: De Tijdstroom. Download: Het focusingproces.doc (183.5 KB)

Leijssen, M. (1995). Focusing: psychotherapeutisch proces en religieuze ervaring. Tijdschrift voor Psychotherapie, 21(1), 24-36.

Leijssen, M. (1995). Kenmerken van een helende innerlijke relatie. In G. Lietaer & M. van Kalmthout (Red.), Praktijkboek Gesprekspsychotherapie (pp. 25-37). Utrecht: De Tijdstroom.

Leijssen, M. (1991). Focusing in therapie. In J. C. A. G. Swildens, O. de Haas, G. Lietaer, & R. Van Balen (Eds.). Leerboek gesprekstherapie. De cliëntgerichte benadering (pp. 195-221). Leuven/Amersfoort: Acco.

Leijssen, M. (1991). Ruimte maken: een micro-proces in experiëntiële cliëntgerichte therapie. Tijdschrift voor Psychotherapie, 17, 48-53.

Leijssen, M. (1989). Focusing als specificering van de Rogeriaanse grondhoudingen. In H. Vertommen, G. Cluckers, & G. Lietaer (Eds.), De relatie in therapie (pp. 121-145). Leuven: Universitaire Pers.

Leijssen, M. (1986). Moeilijkheden met focusing: studie van therapiefragmenten. In R. Van Balen, M. Leijssen, & G. Lietaer (Eds.), Droom en werkelijkheid in client-centered psychotherapie (pp. 151-179). Leuven/Amersfoort: Acco.

Leijssen, M. (1984). Focusing in de praktijk van client-centered therapie. In G. Lietaer, Ph. h. van Praag, & J. C. A. G. Swildens (Eds.), Client-centered psychotherapie in beweging (pp. 397-427). Leuven: Acco.
Missiaen, C. (2009). Focussen.

Stinckens, N., Lietaer, G., & Leijssen, M. (2002). Nieuwe klemtonen in de cliëntgericht-experiëntiële visie op de gewetensfunctie en de innerlijke criticus. Tijdschrift voor psychotherapie, 28, 113-135.

Stinckens, N., & Leijssen, M. (1999). De innerlijke criticus in cliëntgericht-experiëntiële psychotherapie. Illustratie van een micromodel. Tijdschrift voor Psychotherapie, 25(1), 5-26.

Tsuchie, S. (2003). Ons innerlijk weer..(Swyngedouw, T., 2011, Vert.). Staying in Focus, The Focusing Institute Newsletter, Applications of Focusing, III(1 ).

Swyngedouw, T. (2018) TAE – Thinking At the Edge. Tijdschrift Persoonsgerichte Experiëntiële Psychotherapie, 56, 3, 153 – 166. 

Swyngedouw, T. (2019) Interactive focusing als voorbeeld van RELIFO (Relating, Listening and Focusing instructions). Tijdschrift Persoonsgerichte Experiëntiële Psychotherapie, 57, 1, 11-22. 

Swyngedouw, T. (2019) Focusing. Je lijf als bron van innerlijke wijsheid. In N. Cardinaels & L. Goossens (red.) Ruimte maken voor lichaam en geest in therapie (pp. 94-98). Leuven: Acco. 

Swyngedouw, T. (2019) Experiëntieel Creatief Werken. Het verbinden van de lichamelijke wijsheid met het creatieve proces. In N. Cardinaels & L. Goossens (red.) Ruimte maken voor lichaam en geest in therapie (pp. 99-103). Leuven: Acco.

Swyngedouw, T. (2015) Helping children (and adults) to find their inner home. The Folio, a journal for focusing and experiential therapy, XXVI, 1, 137-144.

Verliefde, E., & Stapert, M. (2003). De kunst van het luisteren. Communiceren met kinderen op school en thuis. Leuven: Acco.

Vlerick, E. (2009). Focusingtraining voor adolescenten (15-18 jaar) met weinig zelfvertrouwen en een negatief zelfbeeld. Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie, 47(3), 255.

Vlerick, E. (2006). Focusing als leidraad voor het welbevinden van leerkrachten en hun teamwerking. Praktijkgids voor de basisschool, mei 2006 (Personeelsbeleid/Professionalisering – Methode), 126.

Weiser Cornell, A. (2008). Tien manieren om focussen te gebruiken in het dagelijkse leven. (Swyngedouw, T., 2009, Vert.).

Weiser Cornell, A. (2008). Zeven geheimen om een blokkering op de lossen. (Broens, S. & Swyngedouw, T. 2012, Vert.).

Weiser Cornell, A. (2005). Drie sleutelaspecten van focussen. (Swyngedouw, T., 2009, Vert.).

Weiser Cornell, A. (2000). Drie regels voor een veilig focuspartnerschap. (Peumans, L., 2009, Vert.).

Weiser Cornell, A. (1996). De kracht van focussen. Luisteren naar je lijf kan je leven veranderen. Een praktische gids. (Langeveld, C & de Bruijn, E., 1998, Vert.) Haarlem: De Toorts.